سکههای طرح جدید، علیرغم داشتن شکل ظاهری یکسان، از نظر سال ضرب
با هم تفاوت دارند. از آنجا که متقاضیان سکههای جدیدالضرب بیشتر
هستند، این افزایش تقاضا، قیمت سکههای جدید (دارای سال ضرب بالا)
را افزایش میدهد. به همین دلیل، فروشندگان سکه تفاوتی برای قیمت
این سکهها قائل شده، و سکههای با تاریخ ضرب قدیمیتر، ارزانتر
از سکههای جدید معامله میشوند.[۳۸] البته بعضی از فروشندگان سکه،
بدون توجه به سال ضرب سکهها، آنها را به قیمت یکسان به فروش
میرسانند، اما در زمان خرید، سال ضرب را بهانهای برای کاهش بهای
خرید سکه قرار میدهند.[۳۹] برای مثال، هنگامی که فردی برای فروش
سکه خود به مغازه مراجعه میکند، اگر قیمت روزانه سکه ۱۹۰ هزار
تومان باشد، اما تاریخ ضرب آن پنج سال پایینتر باشد، آن سکه ۱۰
هزار تومان ارزانتر از او خریداری میشود.[۴۰]
این در حالی است که میزان طلای به کار رفته در این سکهها، هیچ
تفاوتی با هم ندارند.[۴۱] از نظر بانک مرکزی، اختلاف قیمت میان
سکهها به علت تفاوت در سال ضرب آنها، موجه نیست و تنها عاملی که
میتواند در نوسان قیمت سکه مؤثر باشد، نوسانات بهای طلا در
بازارهای جهانی است. بانک مرکزی برای حل این مشکل، از سال ۱۳۸۶
تاکنون (۱۳۹۰) بر روی همه سکهها تاریخ ۱۳۸۶ را درج میکند. از
همین رو بازار سکههای ضرب قبل از ۱۳۸۶ از رونق افتاده و این
سکهها معمولاً فقط به قیمت طلایشان ارزش دارند.